การนำสัตว์เลี้ยงไม่ว่าจะเป็น สุนัข แมว นก กระต่าย ปลา ฯลฯ ที่ผู้เป็นเจ้าของไม่สามารถเลี้ยงดูต่อไปได้ ไม่ว่าด้วยสาเหตุใดๆก็ตาม แล้วนำไปปล่อยในสถานที่ต่างๆ เช่น สวนสาธารณะ,วัด ,โรงเรียน,โรงพยาบาล ฯลฯ ถือว่าเป็นการกระทำที่ไร้ความรับผิดชอบในชีวิตของสัตว์เลี้ยงเหล่านี้ และเป็นสิ่งที่สังคมไม่ควรมองข้ามอีกต่อไป เนื่องจากในปัจจุบันเราจะเห็นได้ว่ามีโครงการช่วยเหลือสัตว์เร่ร่อนจรจัดอยู่บ้างพอสมควร แต่ก็ไม่สามารถรองรับหรือช่วยเหลือสัตว์เหล่านั้นได้อย่างเต็มที่ ดังนั้นไม่ว่าเราจะมองไปทางไหน ก็มักจะเห็นสุนัขจรจัดอยู่ตามสถานที่สาธารณะต่างๆ

การให้ความช่วยเหลือลูกสุนัขที่ถูกนำมาทิ้งมาให้การเลี้องดูและหาบ้านใหม่ให้สุนัขเหล่านี้ ปัญหาการทิ้งลูกสุนัขมีจำนวนมากขึ้นทุกปี เนื่องจากเจ้าของสุนัขไม่ใส่ใจในการทำหมันสุนัขตัวเมีย เมื่อสุนัขมีท้องคลอดลูกไม่สามารถดูแลได้ก็จะนำไปทิ้ง เนื่องจากที่กล่าวไว้ข้างต้น สุนัขหนึ่งคู่สามารถผลิตลูกสุนัขได้เป็นจำนวนมากถ้าเราไม่ทำหมันจำนวนของประชากรก็จะเพิ่มทวีคูณซึ่งก็เป็นปัญหาของสังคมที่ทุกคนควรให้ความช่วยเหลือและร่วมมือในการให้ความรู้แก่ชาวบ้านถึงความสำคัญของการทำหมัน การนำอาหารไปเลี้ยงสุนัขที่วัดและช่วยเหลือในการบริจาคอาหารให้กับสุนัขที่วัดเพื่อเป็นการลดภาระของพระสงฆ์ที่มีสุนัขที่ต้องเลี้ยงดูเป็นจำนวนมาก เพื่อให้สุนัขได้มีอาหารกินเพียงพอ ไม่อดอยาก

ในความเป็นจริงแล้วถึงแม้เราจะไม่สามารถรับอุปการะสุนัขได้ แต่การช่วยเหลือสุนัขที่ยากไร้ขาดโอกาสนั้นสามารถทำได้หลายรูปแบบ อย่างเช่นเรื่องง่ายๆที่คนเลี้ยงสุนัขทุกคนสามารถทำได้อย่างการแบ่งปันของเหลือใช้จากสุนัขที่ตนเองเลี้ยงไปให้กับสุนัขที่ขาดโอกาส เพราะหากจะสังเกตให้ดีจะพบว่าข้าวของเครื่องใช้ต่างๆของสุนัขของเรา ไม่ว่าจะเป็น ชามอาหาร ปลอกคอ สายจูง เบาะนอน ฯลฯ ถูกเก็บเอาไว้โดยไม่ได้ใช้ประโยชน์ เพราะอาจเป็นของที่สุนัขของเราอาจจะใช้ไม่ได้แล้ว ของเหล่านั้นจึงไม่มีประโยชน์อีกต่อไป จะดีกว่าหรือไม่ถ้าหากเรานำของเหล่านั้นมาแบ่งปันให้กับสุนัขยากไร้ตัวอื่นๆให้ได้โอกาสได้ใช้บ้าง เพราะการช่วยเหลือสุนัขยากไร้ขาดโอกาสไม่ใช่เรื่องยากอย่างที่คิด เพราะบางครั้งเพียงแค่ของเหลือใช้หรือเงินเล็กๆน้อยๆเมื่อรวมกันหลายๆคน หลายๆความร่วมมือก็จะสามารถช่วยหยิบยืนโอกาสให้กับสุนัขที่ยากไร้ได้แล้ว